وطن

وطن اونجاست که هنوزم با شنیدن ای ایرانش ، اشک در چشمات حلقه میزنه ، اونجا که با هر فیلم و آهنگش ، دلت میره تا کجاها ، اونجا که هرچند کودکت توی خاکش متولد نشده وشاید نخواستی که متولد بشه ولی توی برق چشماش اونجا رو می بینی ، اونجاست که از زبون مادری هیچوقت خجل نخواهی بود و به کودکت
وطن اونجاست که می خوای یه شبه متحولش کنی ولی ... وطن اونجاست که قدرش رو در غربت دونستی ، وطن اونجاست که می خوای از بردن اسمش احساس غرور کنی ، به وجود و تمدنش بنازی ، کتابهای فارسیش رو بخونی و با سعدی و حافظش به دنیا نگاه کنی ، وطن اونجاست که خونت از رنگ خاکش رنگین شده ، وطن اونجاست که از جنگ و محرومیتش دفاع می کنی ، وطن اونجاست که از هر کلمه نابجایی ،خونت بهجوش میاد و میخوای ازش دفاع کنی ،