Sunday, September 17, 2006

تصویر

یه لحظه هایی هست که توی هیچ فیلم وعکسی نمی شه ثبتش کرد ، اونقدر سرشار از رنگ وعطروحال وهوای خاص خودشه که فقط درک تو از اون لحظه ، می تونه زیباترین تصویر را توی ذهنت برای همیشه ایجاد کنه و تو اونو با همه وجودت حس کنی واینو بفهمی که اینهمه عکس وفیلم درست مثل یه ژست می مونه ژستی که فقط چشمای ما بهش اعتبار می دن

5 comments:

Anonymous said...

من فکر می کنم عکسها وفیلمها در عین حال که زیبا و خاطره انگیزند برای بیان احساس ادما کافی نیستند ، مخصوصا این پسر دوست داشتنی که حتما لحظه های زیبایی در کنارش داری ، برام دعا کن

Anonymous said...

چه دوربین خوبی دارید آرزو جان که همه اش خنده می گیره،
باهات موافقم ، دیروز که داشتم دخترکم رو نگاه می کردم، خوابیده بود، بهش گفتم واقعا بعضی لحظات هست که هیچ عکس و فیلمی نمی تونه ثبتشون کنه
ولی در آینده وقتی که اینها رو نشونش بدم خودم هم کلی روش کامنت میام تا حق مطلب ادا بشه!!!!
بای

Anonymous said...

آرزو جان نیازی نیست برای ثبت آن لحظه ها خیلی دنبال دوربین و فیلم بگردی. قلب آدم خودش بهترین دورلنی هست که می توانی پیدا کنی. دوربنی که هیچوقت تصاویرش رنگ و غبار کهنگی نمی گیرند. بیزو

Anonymous said...

حرفتون كاملا درسته... اما براي من بعضي وقتها نوشتن بهترين روش ثبت خاطراته. شايد براي شما هم همينجور باشه... شايد هر وقت كه به اين نوشته تون نگاه ميكنين دقيقا يادتون بياد در مورد چه فضا و جال و هوايي بحث ميكردين
موفق و سلامت باشين
محمد

Nazkhatoon said...

* آرزو گل من قدم نورسیده مبارک خوشگلم. شرمنده که غافل موندم. چه مامانیه این آرشیا جون من:)
** پاسخ به کامنتت: آرزو عزيزم آخه می دونی اين ترسه خيلی کنه ست :) به هر حال مطمئنم همينی می شه که تو می گی نازنين من:)