یکشنبه

دیروز بالاخره دل به دریا زدیم البته دریا که نه ، دریاچه ، اونم نه ما ، بلکه این پسرک که تنی در آب دریاچه شهر «انٍسی » خیس کرد ، یه دوری توی بافت قدیمش زدیم با اون رستورانهای همیشه پر رونق ، شیروونی های قهوه ای -نارنجی خونه ها ، افق سبز رنگ دامنه کوهها و بر فرازش آسمون درخشان نه چندان موافق دوربین ، بالکنها پر از گلهای شکفته و عطر مست کننده شون ، نقاشهای دوره گرد ، چهره مردمان با لباسهای زنده مملو از رنگهای تابستانه ، قایق های رنگین بر کناره دریاچه وضربه آروم بارون بر آب سبز رنگش ، دخترکان مایو پوش بر پهنای شن های دریاچه، بازارچه های شلوغ و خیابانهای پر از جمعیت ٍمیزبان دوچرخه سواران تور فرانسه و....و حضور چند ساعته ما که تونست بخشی از حس دپرسی که از موقع برگشتم از ایران ، بهم دست داده بود، را جبران کنه

باز هم تابستان و زنده شدن مردمانی که خورشید را به خوبی در میابند و فرصت را برای تفریح و استراحت غنیمت می دانند
غرق در زیبایی طبیعت متنوعی که در اختیارشون قرار گرفته ،
شاید صدمین بار بود که زندگی را در دیدن چهره های شاد و خندان توی این پیاده روهای آشنا که آرام و بی دغدغه و ترس از هیچ نگاهی ، تو رو به قدم زدن و لذت بردن از طراوت طبیعت دعوت می کنند ، می تونستم پیدا کنم

منبع عکسها: آرشیو رضا