* پرسه در احوالات ترون و ترونیا

مرتضی احمدی علاوه بر اینکه برای بیان خاطراتش از تهرون قدیم ، از لهجه تهرونی و اصطلاحات کوچه بازاری استفاده کرده ، در بخش انتهایی کتاب، از تفریحات و سرگرمی بچگی هم نسلای خودش یاد میکنه. از عمو زنجیرباف و تاپ تاپ خمیر گرفته تا لی لی حوضک، گرگمو گله می برم ، بپر بپر، لی لی کردن، حمومک مورچه داره، چرخ چرخ عباسی، آفتاب مهتاب، کلاغ پر و خیلیای دیگه که هرچند ته کشیده هاش به نسل ما رسید و با نسل تکنولوژی و بازیهای کامپیوتری به کل فراموش شد، ولی شعر و محتوای دقیق هر کدومش ، یادآور صمیمیت ها و دغدغه های بچگیه. البته برای اونایی که بازی و بچگی را در عالم همسایگی و محله ای تجربه کردن. همون چیزایی که با دنیای منزوی بچه های خودمون غریبه ست.

توضیح کتاب:

" من دلبسته این سرزمینم. تو پایین پاییناش چش به دنیا وا کردم، خب ریشه م تو این خاک گیره. تو خاک و خل هاش پا به زیمین زدم و قد راس کردم و جون گرفتم. تو مکتبخونه ش حرف زدن و زندگی کردنو آموختم. قاطی مشتی هاش و جوونمرداش لولیدم و سرد و گرم روزگارو مزه مزه کردم، بلت شدم که واس چی باد گریه کنم و برا کی خنده کنم ...."

*انتشارات هیلا، 1388